Schrijfactie 10 december 2016

Zaterdag 10 december werd er druk geschreven in de bibliotheek van Twello.

Om 11 uur werd de dag geopend door locoburgemeester Harjo Pinkster. Hij memoreerde dat het goed is om een dergelijke activiteit in de bibliotheek te houden. Een openbare ruimte waar iedereen vrij is om te komen. Sergei Michel speelde op cello en begeleide later op de achtergrond tijdens het schrijven met passende muziek. Ineke van der Vegte droeg de gedichten uit de bundel Hoop voor. Zie onder lees meer voor de tekst.

Tijdens de opening werd het ineens toch druk en op het moment dat er geschreven ging worden waren alle stoelen (24) bezet en moest er zelfs een tafel bijgezet worden! Een geslaagde dag! Goede opkomst met enthousiaste schrijvers van jong tot oud. Er zijn 316 brieven en 92 kaarten geschreven

Op zondag is er ook nog in de Dorpskerk Twello (PKN), Martinus kerk (RK) en de kapel 't Wezeveld (RK) geschreven. Mooi dat de kerken actief meedoen!

In totaal zijn er 494 brieven en 92 kaarten geschreven. Dat is fors meer dan in 2015.

De reacties stromen nog binnen bij Amnesty. Er zijn al 120.000 brieven geteld (13-12)!

Gedicht Paul Eluard

Er zijn woorden die doen leven
En dat zijn onschuldige woorden
Het woord warmte het woord vertrouwen
Liefde rechtvaardigheid en het woord vrijheid
Het woord kind en het woord vriendelijkheid
En bepaalde bloemennamen en bepaalde vruchtennamen
Het woord moed en het woord ontdekken
En het woord broer en het woord kameraad
En bepaalde namen van landen en dorpen
En bepaalde namen van vrouwen en vrienden

Gedicht Recht van Maro Markarian (Armenië)

Er is iets in deze wereld
dat rechtvaardigheid heet,
genoegdoening en herstel
wordt het ook genoemd.
Maar stipt wordt het nooit genoemd
Integendeel, het komt altijd
te laat. Als een gemiste liefde
met slechte timing
die ergens is als ze komt
dan als ze nooit gekomen was
en nog meer pijn doet.
Er is iets in deze wereld
dat recht heet en dat te laat komt
en dan een nieuwe naam op zijn deur vindt:
onrecht

Gedicht Gezegend van Nafiss Nia (Iran)

Het leven ademt in mijn oor,
vangt me op als ik val en troost me
na iedere huilbui
De lach kleurt mijn blik,
hijst me boven de pijn en fluistert
briesjes in mijn hart.
De hoop sleept me naar voren,
stroomt in mijn aderen en kust me
wanneer de slaap me verlaat
Ik ben gezegend met de adem
van het leven, de kleur van
de lach en de hoop.
Ik ben gelukkig